حضرت آيت الله العظمي حاج سيد صادق حسيني شيرازي دام ظله در سال 1398 هـ يعني بيش از 30 سال پيش كرسي تدريس خارج را بنا نهادند و درس خارج فقه و اصول ايشان همچون چشمه زلالي سيراب كننده تشنگان دانش شد.
معظم له همواره توجه خاصي به ايتام آل محمد عليهم السلام داشته اند و پيوسته از اوضاع و مسائل شيعيان جهان باخبر مي‌شوند و در طي سالهاي تحصيل و تدريس، مانند اجداد بزرگوارشان همواره با مشكلات و مصائب بسياري در زندگي خويش مواجه بودند و با تحمّل و صبر در مقابل اين ناملايمات و سختي‌ها هرگز در مسيري كه براي خود در راه تحصيل علم و دانش و تربيت طلاب علوم ديني ترسيم نموده بودند، خللي ايجاد نشد.
مرجع عاليقدر با تربيت شاگرداني وارسته، خدمت بزرگي به جهان اسلام نمودند كه هر كدام از اين شاگردان پس از اخذ درجه‌ي اجتهاد از معظم له، خود منشأ خير و بركت براي سرزمين‌هاي خود شدند و پس از مراجعه به اقصا نقاط عالم اسلامي اعم از ايران، سوريه، عراق، حجاز، كويت و غيره توانستند آنچه را كه از استاد فراگرفته بودند، به ديگر بلاد اسلامي آموزش دهند و ايتام آل محمد عليهم السلام را سرپرستي كنند.
حضرت آيت الله العظمي شيرازي دام ظله تنها به تربيت شاگرد در راه خدمت به اسلام بَسنده ننموده بلكه كتاب‌هاي گران‌سنگي را نيز به جهان علم و دانش تقديم كردند. ايشان تأليف را در سن جواني آغاز كرده و تاكنون نيز دنبال ميكنند و در علوم مختلف اسلامي، شامل فقه، اصول، اعتقادات، و تاريخ و جز آن تأليفاتي دارند و هم اكنون اقشار مختلف جامعه از اين علوم و تأليفات بهره مي‌برند.
ايشان نه تنها براي عامّه مردم كتاب‌هاي مفيد به نگارش درآورده‌اند بلكه براي فقيهان و مجتهدان و اهل علم نيز كتاب‌هاي منحصر به فردي به رشته تأليف درآورده‌اند كه با استدلال‌هاي علمي و دقيق و با روشي متين و زيبا تأليف شده است. همه اينها گوياي ذوق سرشار و قدرت علمي معظم له است.
